Τα ρακοκάζανα είχαν την τιμητική τους και τον φετινό Νοέμβριο στην Κίσαμο.
Σε κάθε χωριό της Κισαμίτικης ενδοχώρας όλο και κάποια παρέα θα συναντούσατε να αποστάζει το παραδοσιακό Κρητικό ποτό με τον ίδιο απαράλλακτο τρόπο όπως εδώ και χρόνια . Η τσικουδιά συνοδεύει πάντα τις κοινωνικές εκδηλώσεις των Κισαμιτών.
Τα «καζανέματα», όπως λέγονται, γίνονται σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους όπου περίοπτη θέση κατέχει φυσικά το καζάνι.
Στο καζάνι όμως δεν είναι τόσο η οικονομική δραστηριότητα που το κάνει σημαντικό, πέρα από κάποιο επιπλέον εισόδημα. Πάνω απ’ όλα, είναι κοινωνικό φαινόμενο και παράδοση. Γύρω από ένα καζάνι μπορούν να βρεθούν από 2 έως 100 άτομα.
Λόγω της ιδιαιτερότητας, στην παραγωγή της τσικουδιάς το καζάνι μπορεί να μείνει ανοιχτό μια, δύο ή και παραπάνω μέρες αναλόγως την ποσότητα των στραφυλών που έχει φέρει προς απόσταξη ο «πελάτης». Αυτό επιτρέπει ένα ολοήμερο γλέντι όπου οι καλεσμένοι κάνουν την παρουσία τους οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. Μαντινάδες, χορός, ερασιτέχνες μουσικοί, βάζουν τις καλύτερες προδιαγραφές για την έκβαση της βραδιάς.
Οι ευχές που ακούγονται από τα κόκκινα πρόσωπα είναι κάποιες φορές πρωτότυπες και αντανακλούν την ιδιοσυγκρασία και την ετοιμολογία των Κισαμιτών της ενδοχώρας. «Καλόπιοτη», «πάντα σε χαρές», «καλοξόδευτη», «του χρόνου τα διπλά»…
Το τραπέζι στα ρακοκάζανα μπορεί να είναι λιτό ή υπερβολικό. Σε κάθε περίπτωση τοπικά παραδοσιακά προϊόντα σίγουρα θα κάνουν την εμφάνιση τους είτε ως μεζέδες είτε ως κυρίως πιάτο. Τα κάρβουνα και η χόβολη της φωτιάς του καζανιού φυσικά δίνουν την λύση είτε ως εστίες μαγειρέματος είτε ως θέρμανση.
Πατάτες οφτές, απάκια και λουκάνικα στα κάρβουνα, άφθονο αντικρυστό (ψημένο αντίκρυ της φωτιάς) ντόπιο κατσίκι, συνοδεύουν την πρωτόρακη. Και ακόμη… φρέσκα καρύδια, κάστανα και πολλά άλλα προϊόντα της Κισαμίτικης γης.
Και του χρόνου…
