Τις τελευταίες στιγμές του Ανδρέα Παπανδρέου περιγράφει ο στενός συνεργάτης του, Τηλέμαχος Χυτήρης, καθώς ήταν στο πλευρό του χαρισματικού ηγέτη μέχρι που έφυγε από τη ζωή.
Δεν ξεχνάω ποτέ εκείνη τη βραδιά. Τρώγαμε μια παρέα και κάποια στιγμή ο Ανδρέας σηκώθηκε και είπε ‘εγώ θα αποσυρθώ’ και μας καληνύχτισε δια χειραψίας, όπως συνήθιζε, και όταν έφτασε στην πόρτα γύρισε και μας χαιρέτισε με τον γνωστό του τρόπο. Μας είπε ‘εσείς καθίστε’. Εμείς καθίσαμε, ύστερα όμως από μισή ώρα, ένας βοηθός γιατρός που ήταν εκεί, μας είπε ότι ο Ανδρέας δεν είναι καλά, οπότε τρέξαμε. Είχε επέλθει το μοιραίο. Θυμάμαι μάλιστα ότι ακριβώς επειδή έγινε προσπάθεια να επανέλθει από τον γιατρό. Ήταν ο γιατρός και εγώ, που κρατούσα τον Παπανδρέου. Δεν επανήλθε ποτέ” λέει συγκινημένος στο OPEN, αναφερόμενος στη μοιραία νύχτα της 23ης Ιουνίου του 1996.
Είχε πάει στο σπίτι του, προκειμένου μαζί με τον Νίκο Αθανασάκη να επεξεργαστούν το προσχέδιο της ομιλίας που θα έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου στο επικείμενο συνέδριο. “Ήταν ένας πεντάλεπτος λόγος προς το ΠΑΣΟΚ, στην οποία ομιλία του αυτή θα έλεγε αυτό που τον ενδιέφερε περισσότερο απ’ όλα και αυτό που φοβόταν περισσότερο απ’ όλα, ότι το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να παραμείνει ενωμένο. Αλλά το βράδυ εκείνο, επειδή ήταν και άλλοι εκεί, δεν κατέστη δυνατό να συζητήσουμε μαζί του και μας είπε ‘ελάτε αύριο’, αλλά το αύριο δεν υπήρχε. Το προσχέδιο δεν το είχε δει ο ίδιος και επομένως γι’ αυτό δεν το δώσαμε στη δημοσιότητα” είπε ο Τηλέμαχος Χυτήρης.
