Ένα από τα σποτ της UEFA για να διαφημίσει το Champions League, λέει πώς το να δεις από κοντά την ιστορία να γράφεται, έχει αξία ανεκτίμητη. Το ελληνικό πρωτάθλημα ή το ελληνικό κύπελλο, προφανώς, δεν είναι τόσο… γκλάμουρ όσο οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις και δεν απευθύνονται σε τόσο κόσμο, αλλά μπορούν κι αυτά να επιδείξουν ματς στα οποία γράφτηκε ιστορία.
Και δεν αναφερόμαστε σε επεισόδια, ξύλο, ντου παραγόντων στον αγωνιστικό χώρο, απανωτά διαιτητικά λάθη και άλλες τέτοιες καταστάσεις που έχουμε… θαυμάσει πολλές φορές στα γήπεδα μας, αλλά καθαρά ποδοσφαιρικά. Αγώνες, δηλαδή, στους οποίους όσα γίνονταν στο γήπεδο προκαλούσαν πάθος και τρέλα στις εξέδρες. Αγώνες στους οποίους, κρίνοντας εκ των υστέρων, θα ήθελες να είσαι στο γήπεδο, ακόμη κι αν δεν έπαιζε η ομάδα σου.
Με την ελπίδα, λοιπόν, ότι δεν ξεχάσαμε κάποιο που θα έπρεπε να βρίσκεται οπωσδηποτε στη λίστα μας, επιλέξαμε πέντε χαρακτηριστικά παιχνίδια από διάφορες δεκαετίες…
1988: Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 2-2 (4-3 στα πέναλτι)
Ονομάστηκε «ο τελικός του αιώνα» και ήταν τέτοιος, όχι καθαρά για ποδοσφαιρικούς λόγους. Για την ακρίβεια, το ποδόσφαιρο ίσως ήταν και το τελευταίο που ενδιέφερε εκείνη την περίοδο τα αφεντικά των δύο ομάδων. Η ξαφνική άνοδος του Γιώργου Κοσκωτά, ο οποίος ήρθε στο προσκήνιο και τελικά προκάλεσε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα όλων των εποχών, σήμαινε ότι η κόντρα με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη πήγαινε σε όλα τα επίπεδα: Επιχειρήσεις, πολιτική, Τύπος, ποδόσφαιρο. Οταν, επομένως, οι δύο αιώνιοι κλήθηκαν να αναμετρηθούν στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας, το σκηνικό στο ΟΑΚΑ ήταν πρωτοφανές: 80.000 κόσμου γέμισαν ασφυκτικά τις εξέδρες, εκατοντάδες φωτογράφοι, περισσότεροι από ποτέ οι δημοσιογράφοι και μια πώρωση που ξεπερνούσε κάθε προηγούμενο.
Όλη αυτή η… ροκ κατάσταση, πέρασε και στον αγωνιστικό χώρο, όπου έλαβε χώρα ένας τελικός που έμεινε στην ιστορία για την εξέλιξη του. Το 1-0 υπέρ του Παναθηναϊκούαπό το πέναλτι του Σαραβάκου στο 31′, θα απαντηθεί από το πέναλτι του Φούνες στο 59′ για το 1-1. Πέναλτι που θεωρήθηκε λάθος του Σαργκάνη, ο οποίος ήταν ήδη στο μάτι του κυκλώνα λόγω φημών για προσέγγιση του από τους ερυθρόλευκους ώστε να έχει μειωμένη απόδοση… Όπως και να έχει, το 1-1 έμεινε ως το τέλος του 90λεπτου και στην παράταση η τρέλα αντί να μειωθεί, αυξήθηκε. Στο 98′, χωρίς να υπάρχει κάποιος προφανής λόγος, ο Βαμβακούλας έπιασε την μπάλα με τα χέρια, δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι άκουσε ένα σφύριγμα, αλλά αυτό δεν άλλαξε την απόφαση του διαιτητή: Πέναλτι για τον Ολυμπιακό, εκτελεστής ξανά ο Φούνες και η μπάλα στα δίχτυα για το 2-1.
Οι Πειραιώτες είχαν, πλέον, το ματς εκεί που ήθελαν, αλλά το δράμα θα συνεχιζόταν… Στο 102′, σε μια φάση διαρκείας, η μπάλα δεν απομακρύνεται από την περιοχή του Ταληκριάδη και τελικά ο Δημόπουλος από κοντά θα κάνει το 2-2 και θα το πανηγυρίσει με χαρακτηριστική χειρονομία προς την πλευρά των οπαδών του Ολυμπιακού. Μέχρι και το 120′ δε θα αλλάξει τίποτα και τελικά το κύπελλο κρίθηκε στα πέναλτι. Εκεί, ο Σαργκάνηςαπό «πουλημένος» θα γίνει «ήρωας», αφού θα αποκρούσει τις εκτελέσεις των Χαντζίδη και Φούνες, δίνοντας την κούπα στους πράσινους και πανηγυρίζοντας με μια αγκαλιά στον Βαρδινογιάννη, στον οποίο είπε… πού έβαλε τα λεφτά που του πρόσφεραν. Γιατί λίγο καιρό μετά, σε συνέντευξη του, θα υποστηρίξει ότι ο Κοσκωτάς του πρόσφερε 170 εκατ. δραχμές για να έχει μειωμένη απόδοση στον τελικό…
Στις 20 Απριλίου 1994 το ΟΑΚΑ είναι μισό πράσινο και μισό κιτρινόμαυρο, με την πρωταθλήτρια ΑΕΚνα κυνηγάει το νταμπλ και τον Παναθηναϊκό το κύπελλο που έσωζε τη χρονιά και θα έδινε ώθηση για την επόμενη. Σε θεωρητικό επίπεδο, το φαβορί ήταν η Ένωση το Ντούσαν Μπάγεβιτς, αλλά το τριφύλλι του Χουάν Ραμόν Ρότσα μπήκε καλύτερα στον τελικό και φάνηκε να τον καθαρίζει πιο εύκολα από ό,τι θα περίμενε κανείς. Με τον Βαζέχα να κάνει το 1-0 στο 32′ και τον Μανωλά με αυτογκόλ στο 54′ να βάζει μπροστά με 2-0 τους πράσινους, όλα έδειχναν να έχουν κριθεί, αλλά…
Η μείωση του σκορ από τον Αλεξανδρή στο 65′ έβαλε ξανά στο ματς τους κιτρινόμαυρους και όταν ο Δημητριάδης με κεφαλιά στο 77′ έγραψε το 2-2, όλα άρχιζαν από την αρχή αλλά με την ΑΕΚ να είναι πλέον το φαβορί. Πιο σταθερή, καλύτερη ομάδα όλη τη σεζόν, η Ένωση συνέχισε να επιτίθεται με στόχο την ολική ανατροπή και την πέτυχε στο 5ο λεπτό της παράτασης, όταν ο Αλεξανδρής από κοντά έκανε το 3-2 και προκάλεσε παροξυσμό στο μισό ΟΑΚΑ, την ίδια ώρα που το άλλο μισό προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει τι έγινε… Κάθε λεπτό που περνούσε έφερνε πιο κοντά στην κούπα και στο νταμπλ την ΑΕΚ, αλλά στο 116′ ο Μάρκος από κοντά έκανε το 3-3 και ο τελικός οδηγήθηκε στη διαδικασία των πέναλτι.
Εκεί, ο Τσιάρτας θα στείλει την μπάλα άουτ, ο Βάντσικ θα αποκρούσει αυτό του Δημητριάδη και έτσι το λάθος του Μαραγκού, από την άλλη πλευρά, θα αποδειχθεί ανώδυνο, αφού ο Αποστολάκης θα ευστοχήσει στο τελευταίο και θα γράψει το 4-2 για τον Παναθηναϊκό, ο οποιο τελικά έστω έτσι, αν και όλα έδειχναν εύκολα μέχρι το 60′, θα κάνει δικό του το τρόπαιο.
Είναι η 20ή Σεπτεμβρίου 1999, είναι η πρεμιέρα του πρωταθλήματος και είναι η μέρα που οι δύο δικέφαλου πρόσφεραν ένα από τα πιο συγκλονιστικά μεταξύ τους παιχνίδια, σε μια Τούμπα που δεν πίστευε αυτά που έβλεπε… Και η αλήθεια είναι ότι η «παράνοια» άρχισε αμέσως, αφού μόλις στο 1ο λεπτό η ΑΕΚ κέρδισε πέναλτι σε ανατροπή του Νικολαΐδη από τον Μιχόπουλο και ο Τσίριτς, ο Σέρβος μπαλαδόρος που είχε αποκτηθεί από τη Μπαρτσελόνα και είχε τύχει αποθεωτικής υποδοχής στο αεροδρόμιο, έκανε το 0-1. Δυνατή αρχή, ακόμη πιο δυνατή συνέχεια, αφού στο 16′ ο Μαραγκός με ωραία εκτέλεση φάουλ θα ισοφαρίσει, για να απαντήσει άμεσα ο Ντέμης, κάνοντας το 1-2 στο 20′.
Μέχρι να προλάβουν να ανασυνταχθούν οι γηπεδούχοι, ήρθε στο 23′ το 1-3 από το αυτογκόλ του Ντόλμπεργκ και όλα έδειχναν ότι η Ένωση του Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς, του Σέρβου προπονητή που είχε έρθει ως κάτι φοβερό, θα ξεκινούσε το πρωτάθλημα με μια μεγάλη νίκη. Το ματς, όμως, είχε δρόμο ακόμη και στο 36′ ο Ντόλμπεργκ βρήκε ξανά δίχτυα, αλλά αυτή τη φορά… τα σωστά, μειώνοντας σε 2-3. Παρ’ όλα αυτά, οι κιτρινόμαυροι μπήκαν στο δεύτερο ημίχρονο, όπως και στο πρώτο: Γκολ αμέσως. Αυτή τη φορά ήταν ο Δέλλας αυτός που σκόραρε, γράφοντας το 2-4 στο 46′, δίνοντας ξανά προβάδισμα ασφαλείας στην ομάδα του Τουμπάκοβιτς, ο οποίος κοιτούσε συνεχώς τον χρόνο που απέμενε. Και αυτό δεν είναι ποτέ καλό σημάδι…
Η ΑΕΚ είχε τη νίκη στα χέρια της, αλλά ο ΠΑΟΚείχε τον τρόπο για να επιστρέψει, μειώνοντας σε 3-4 με τον Γεωργιάδη στο 65′. Και έχοντας χρόνο στη διάθεση του, εκμεταλλευόμενος και την οπισθοχώρηση των φιλοξενούμενων, θα πιέσει και τελικά θα ισοφαρίσει σε 4-4 στο 89′, με τον Βαλένσια, ο οποίος στις καθυστερήσεις, όπως και ο Φραντζέσκος, είχε ευκαιρία και για το 5-4!
Προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, η ΑΕΚ είναι στο +3 και παίζει για δύο αποτελέσματα, ενώ ο Ολυμπιακός θέλει μόνο νίκη. Ο καιρός είναι τέλειος, η ατμόσφαιρα από τους οπαδούς των δύο ομάδων στο ΟΑΚΑ ειναι φανταστική και όλοι περιμένουν το 90λεπτο που θα κρίνει τον τίτλο. Και ήταν ένα 90λεπτο με έντονα συναισθήματα συνεχώς… Η αρχή έγινε από την Ένωση, η οποία στο 22′ προηγήθηκε με το πέναλτι του Τσιάρτα και ήταν πιο κοντά από ποτέ στο πρώτο πρωτάθλημα της μετά το 1994.
Η ομάδα του Φερνάντο Σάντος, ο οποίος είδε ένα γκολ του Νικολαΐδη για το 0-2 να ακυρώνεται, έδειχνε έτοιμη να κάνει αυτό που πρέπει, αλλά στο 41′ ο Αλεξανδρής με ένα γυριστό σουτ έκανε το 1-1, δίνοντας ξανά πίστη στους ερυθρόλευκους. Η ομάδα του Τάκη Λεμονή μπήκε καλύτερα στο δεύτερο ημίχρονο και πήρε προβάδισμα με την κεφαλιά του Πατσατζόγλου στο 52′, μετά το φάολ του Τζόρτζεβιτς, για να ακολουθήσει το 3-1 στο 58′ ξανά από τον Αλεξανδρή, την ώρα που ο Φερούζεμ παρέπαιε στην κιτρινόμαυρη άμυνα…
Όλα πλέον ήταν υπέρ των Πειραιωτών, αλλά στο 77′ ο Τσιάρτας με νέο πέναλτι θα μειώσει σε 3-2 και θα ξαναδώσει ελπίδες στην ΑΕΚ, η οποία κυνηγούσε ακόμη ένα γκολ για τον τίτλο. Στο 91′, όμως, ο Τζόρτζεβιτς θα εκμεταλλευτεί τα κενά που άφηναν οι φιλοξενούμενοι και θα κάνει το 4-2, με τον Τάκη Λεμονή να… τρέχει ως το απέναντι κόρνερ πανηγυρίζοντας! Το τέλος δεν είχε έρθει ακόμη, όμως, αφού στο 94′ ο Λάκης με σουτ θα μειώσει σε 4-3, δίνοντας εκ νέου ελπίδες στην Ένωση, χωρίς όμως αυτές να αποδειχθούν βάσιμες τελικά.
Σάββατο, 2 Μαΐου 2009. Η μέρα που ξεπεράστηκε κάθε προηγούμενο στο ελληνικό ποδόσφαιρο, η μέρα που η Ελλάδα απόλαυσε έναν τελικό κυπέλλου που δύσκολα θα επαναληφθεί. Ένας τελικός με συνεχείς αλλαγές δεδομένων, με 120 γεμάτα λεπτά, με οκτώ γκολ, με δύο αποβολές και με… 34 εκτελέσεις πέναλτι, μέχρι να προκύψει τελικά νικητής! Ό,τι τρελό μπορούσε να γίνει, με λίγα λόγια, έγινε εκείνο το ματς, το οποίο φάνηκε εξαρχής ότι θα ήταν… ξεχωριστό. Τα δύο γκολ του Μπλάνκο στο 4′ και στο 8′ έδωσαν από το ξεκίνημα σαφές προβάδισμα στην ΑΕΚ, η οποία ήλεγχε την κατάσταση και πήγε με το 2-0 στα αποδυτήρια, έχοντας την πίστη ότι αυτή η κούπα θα πήγαινε στη δική της τροπαιοθήκη.
Όταν, όμως, ο Νταρμπισάιρ μείωσε στο 47′, πίστη απέκτησε και ο Ολυμπιακός, ο οποίος τελικά ισοφάρισε στο 70′ με την κοντινή προσπάθεια του Ντουντού. Ήταν η στιγμή που η πλάστιγγα άρχισε να γέρνει προς την πλευρά των Πειραιωτών, μέχρι που ήρθε η… τρέλα των καθυστερήσεων. Στο 90′ ο Σκόκο με τρομερή ενέργεια έγραψε το 3-2 για την Ένωση και ουσιαστικά της έδινε το τρόπαιο, αλλά εκεί συνέβησαν τα πάντα: Ο Σωτήρης Κυργιάκος άρχισε να πανηγυρίζει λέγοντας διάφορα προς τους αντιπάλους του και τους οπαδούς των ερυθρόλευκων, επικράτησε ένας πανικός, το ματς σταμάτησε για λίγα λεπτά και όταν ξανάρχισε, ο Νταρμπισάιρ με νέα κεφαλιά ισοφάρισε στο 96′, στέλνοντας τον τελικό στην παράταση!
Θεωρητικά, εκείνη τη στιγμή η ψυχολογία ήταν υπέρ του Ολυμπιακού και όταν ο Γκαλέτι με σουτ τον έβαλε μπροστά στο σκορ με 4-3 στο 102′, όλα έδειχναν να κρίνονται. Δεν ήταν όμως έτσι… Ο Αργεντίνος αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη κάρτα επειδή έβγαλε τη φανέλα του στον πανηγυρισμό και δύο λεπτά μετά την ίδια μοίρα είχε και ο Παπαδόπουλος, με την ομάδα του Ερνέστο Βαλβέρδε να μένει με 9 παίκτες… Γεγονός που εκμεταλλεύτηκαν οι κιτρινόμαυροι, οι οποίοι ισοφάρισαν σε 4-4 στο 107′ με νέο γκολ του Σκόκο, πιέζοντας στη συνέχεια για το 5ο. Αυτό που δεν ήρθε ποτέ, με αποτέλεσμα όλα να κριθούν στα πέναλτι. Και το τι έγινε εκεί, περιγράφεται καλύτερα, με απλή καταγραφή των εκτελέσεων…
