Μία αμόρφωτη κοπέλα από τη Μανωλάδα Ηλείας, που εκμεταλλεύτηκε μία σπάνια δερματική ασθένεια που είχε μικρή ηλικία καθώς και την ανάγκη του κόσμου να πιστέψει σε ένα θαύμα και εξαπάτησε μεγάλο μέρος του κόσμου πέθανε σε ηλικία 92 ετών.
Σύμφωνα με το piraeuspress.gr, η κηδεία της «Αγίας Αθανασίας» του Αιγάλεω έγινε το περασμένο Σάββατο στο ίδρυμα-γηροκομείο «Παναγία Φανερωμένη« στην Μάνδρα, κοντά στα Βίλια, και το «παρών» έδωσαν και αρκετοί ιερείς, εκτός από πιστούς ακολούθους της «αγίας».
Αμέσως μετά η πομπή, που αποτελούνταν από άνδρες και γυναίκες με λευκά μαντίλια, κατευθύνθηκε κλαίγοντας και ψάλλοντας εκκλησιαστικούς ύμνους στο σημείο όπου βρίσκεται ο ολόλευκος μαρμάρινος τάφος που είχε φτιάξει η θανούσα από το 1985.
Ακριβώς δίπλα, άλλωστε, βρίσκεται και το οστεοφυλάκιο που κατασκευάστηκε για να τοποθετούνται εκεί τα οστά των πιστών της.
Ένα από τα πολλά περιστατικά
Το ημερολόγιο δείχνει 19 Μαρτίου 1967 και σε μία μεγάλη εκκλησία της Ελευσίνας τελεί την Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία ο μητροπολίτης της περιοχής. Στο κήρυγμα του προς το ποίμνιο καταφέρεται εναντίον της «Αγίας Αθανασίας του Αιγάλεω», που εκείνη την εποχή εμφανίζει εαυτόν ως τον σύνδεσμο μεταξύ της Παναγίας και των πιστών. Ο μητροπολίτης την αποκαλεί «αντορθόδοξη» και «σατανίστρια», επιχειρώντας να αποδείξει πως όλος ο ντόρος που έχει στηθεί γύρω από την Αθανασία Κρικέτου – Σάμαρη δεν είναι παρά μία καλοστημένη απάτη. Δεν χρειάζονται παρά ελάχιστα λεπτά για να ξεκινήσει άγριος καυγάς με ομάδα οπαδών της που βρίσκεται εκεί, όλοι να αρχίσουν να τσακώνονται με όλους και να ακολουθήσει γενικευμένη συμπλοκή που λήγει με την παρέμβαση της Αστυνομίας.
Ο Τύπος της εποχής θα ασχοληθεί και με αυτό το περιστατικό. Δεν είναι το μόνο, καθώς η δύναμη που ασκεί η αμόρφωτη κοπέλα στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη να πιστέψουν σε ένα θαύμα είναι απίστευτη. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που όχι απλά πιστεύουν στην «Αγία Αθανασία» αλλά την υποστηρίζουν με παρρησία και εκθειάζουν το «πολυσχιδές έργο» της.
Από τις στάνες στα… θαύματα
Γεννημένη το 1928 στη Μανωλάδα Ηλείας, η Αθανασία Σάμαρη ζει όπως κάθε κορίτσι της επαρχίας εκείνη την εποχή. Εργάζεται ως βοσκοπούλα, δεν τελειώνει ποτέ το δημοτικό σχολείο και ο χρόνος κυλά. Όλα αυτά μέχρι το 1945, όταν σε ηλικία 17 ετών, ισχυρίζεται ότι είδε σε όραμα την Παναγία. Το περιστατικό ξεχνιέται, αλλά σύντομα τα «οράματα» αρχίζουν να πληθαίνουν, τα νέα διαδίδονται γρήγορα σε όλη την Ηλεία και η νεαρή κοπέλα αρχίζει να υποστηρίζει ότι η Παναγία της στέλνει μηνύματα τα οποία αποτυπώνονταν στο στήθος της.
Σε μία Ελλάδα που μόλις έχει βγει από την πολυετή κατοχή των ναζί και ακόμη ταλανίζεται από τα πάθη του εμφυλίου πολέμου, η μόρφωση είναι κάτι σπάνιο. Ελάχιστοι είναι αυτοί που γνωρίζουν τη δερμογραφία ή δερμογραφισμό, την πάθηση από την οποία πάσχει η νεαρή Αθανασία. Οι γονείς της δεν πείθονται, καθώς γνωρίζουν ότι πρόκειται για κληρονομική πάθηση που ιατρικά ορίζεται ως «δερματική αντίδραση σε κάποιο μηχανικό ερέθισμα του δέρματος, που οφείλεται σε υπερευαισθησία του νευρικού συστήματος». Τι σημαίνει αυτό στη πράξη; Ότι ασκώντας πίεση ή γράφοντας με ένα αντικείμενο πάνω στο δέρμα του ασθενούς, τα σημάδια παραμείνουν για αρκετή ώρα.
Τρία χρόνια αργότερα η Αθανασία Σάμαρη πιάνει δουλειά στην Αμαλιάδα, στο καφενείο ενός θείου της. Η 20χρονη βοσκοπούλα ισχυρίζεται ότι η Παναγία χάραξε στο στήθος της το σημάδι του σταυρού και σιγά – σιγά να υποστηρίζει ότι αφήνει μηνύματα στο στήθος της. Το νέο διαδίδεται και η τοπική κοινωνία σπεύδει για να δει από κοντά το «θαύμα», ενώ την είδηση «επιβεβαιώνει» και ο τοπικός ιεράρχης. Δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο! Πλήθος κόσμο απ’ όλη την Πελοπόννησο πηγαίνει στην Αμαλιάδα για να συναντήσει την «ευλογημένη» νεαρή.
Κάνοντας την πάθηση «επιχείρηση»
Λίγα χρόνια η Αθανασία Σάμαρη έρχεται στην Αθήνα και πιο συγκεκριμένα στο Αιγάλεω, όπου παντρεύεται αλλά συνεχίζει την «επικοινωνία» με την Παναγία. Σιγά – σιγά η «αγιοσύνη» της μετατρέπεται σε μία πολύ επικερδής επιχείρηση, καθώς μαζί με τον άνδρα της φτιάχνουν ένα γηροκομείο στο οποίο φιλοξενούνται ηλικιωμένοι τρόφιμοι που αφήνουν πρώτα όλη την περιουσία τους στην «Αγία». Ένα από τα πιο γνωστά «μηνύματα» της Παναγίας είναι ότι «Η ΑΓΙΑ ΕΓΕΝΗΘΗ 1933 14 ΑΒΓΟΥΣΤΟΥ», αλλάζοντας έτσι και την ηλικία της. Σε ερώτηση για την ανορθογραφία στα μηνύματα, η απάντηση είναι αποστομωτική: «Και η Παναγία αγράμματη γυναίκα ήταν». Το γηροκομείο μετατρέπεται σύντομα σε ίδρυμα «Παγίας της Φανερωμένης» στην περιοχή της Μάνδρας και η Αθανασία Κρικέτου – Σάμαρη καταφέρνει να ελέγξει χιλιάδες πιστών.
Μηνύματα όπως «ΣΩΤΗΡΗ ΔΩΣΕ ΤΟ ΚΤΗΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ» εμφανίζονται στο στήθος της, δήθεν από την Παναγία. Εξετάζεται από γιατρούς που ξεκαθαρίζουν πως δεν υπάρχει κανένα θαύμα, αλλά πρόκειται για κλασική περίπτωση δερμογραφίας, ωστόσο οι φανατικοί οπαδοί της δεν θέλουν να ακούσουν τίποτα και πολλαπλασιάζονται. Τι κι αν ο Τύπος της εποχής αποκαλύπτει ότι στο ίδρυμα κακοποιούνται ηλικιωμένοι… Τι κι αν συγγενείς τους καταγγέλλουν αρπαγές περιουσιών… Τίποτα δεν μοιάζει ικανό να τη σταματήσει.
Τα χρόνια κυλούν και τη δεκαετία του ’80, η εκπομπή «Ρεπόρτερς» έρχεται να αποκαλύψει ότι η «Αγία Αθανασία» έχει φτιάξει αμύθητη περιουσία, έχοντας στην κατοχή της δεκάδες ακίνητα, διασκορπισμένα στην ελληνική επικράτεια. Η πάλαι ποτέ βοσκοπούλα οδηγείται για τελευταία φορά στο δικαστήριο το 1987, όπου και πάλι η απόφαση είναι αθωωτική. Πλέον όμως το σκηνικό δεν ευνοεί την «Αγία» που σταδιακά απομακρύνεται από τα φώτα, χωρίς να είναι σε θέση πια να χρησιμοποιήσει την Παναγία και τα ανορθόγραφα μηνύματά της.
Προς το τέλος της ζωής της η Αθανασία Κρικέτου – Σάμαρη μετά από πολλαπλά εγκεφαλικά επεισόδια, ήταν καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι και δεν είχε καμία δυνατότητα επικοινωνίας με το περιβάλλον.