Μεγαλύτερο προβληματισμό για τις τοπικές παραδοσιακές ποικιλίες αφήνει ο ήπιος χειμώνας στην ελαιοκαλλιέργεια, σύμφωνα με την εικόνα που αποτυπώνεται από ρεπορτάζ του ypaithros
Μετά από μία χρονιά αισθητά μειωμένης παραγωγής πανελλαδικά φέτος, τα πρώτα μηνύματα από την ανθοφορία προκάλεσαν μία αισιοδοξία στους παραγωγούς. Καθώς οι ελιές προχωρούν στο επόμενο στάδιο, παραμένει, σε γενικές γραμμές, η θετική εικόνα.
Ωστόσο, αυτό που διατυπώνεται κατά τόπους και αναδεικνύεται κατά το στάδιο της καρπόδεσης είναι ο ευαίσθητος χαρακτήρας παραδοσιακών ποικιλιών, έναντι της ανθεκτικότερης «όπως αποδεικνύεται» Κορωνέικης ποικιλίας που κυριαρχεί, σε χαρακτηριστικά του καιρού, όπως ο ήπιος χειμώνας που προηγήθηκε.
«Αυτό που βλέπουμε, είναι ότι στις περιοχές, όπου είναι κυρίως φυτεμένες παραδοσιακές ποικιλίες, οι οποίες χρειάζονται χειμώνα, κρύο και πολλές βροχές, εκεί δεν έχουμε τόσο μεγάλη επιτυχία, εν αντιθέσει με ποικιλίες οι οποίες ποτίζονται και είναι πιο ανθεκτικές στις υψηλότερες θερμοκρασίες» σχολιάζει μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της ΕΔΟΕ, Μανώλης Γιαννούλης. Έχει να κάνει, βέβαια, και με την περιοχή και το υψόμετρο, διευκρινίζει.
Παρόμοια εικόνα για την Αθηνολιά και άλλες τοπικές ποικιλίες της περιοχής, μεταφέρει ο διαχειριστής του Συνεταιρισμού Παπαδιανίκων στη Λακωνία, Παναγιώτης Αλειφέρης. «Δεν έχει να κάνει μόνο με την ποικιλία, αλλά και με το μικροκλίμα του κάθε χωριού» διευκρινίζει.
