Απόψε τα μεσάνυχτα κάθε προεκλογική δραστηριότητα παύει. Ακολουθεί το Σάββατο της περισυλλογής και το πρωί της Κυριακής στις 7 ανοίγουν οι κάλπες για τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δηλαδή ψηφίζουμε για δημάρχους και περιφερειάρχες. Η προεκλογική περίοδος που ολοκληρώνεται τα μεσάνυχτα ήταν απόλυτα ήρεμη και πολιτισμένη, με μικρές εξαιρέσεις που εμφανίστηκε πόλωση, άλλοτε πραγματική και άλλοτε τεχνητή.
Σε αυτές τις εκλογές το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εστιάζεται σε δύο μεταβλητές:
Α) Σε ποιους Δήμους θα “καθαρίσει το τοπίο” με τον α’ γύρο στις 8 Οκτωβρίου και
Β) Στους “σταυρούς” που θα λάβουν οι υποψήφιοι περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι.
Οι μεταβλητές αυτές πάντοτε ενδιαφέρουν στις αυτοδιοικητικές εκλογές, όμως αυτή τη φορά το ενδιαφέρον είναι μεγαλύτερο, αφού σε πολλούς Δήμους το τοπίο μοιάζει “καθαρό” για το αποτέλεσμα από την πρώτη Κυριακή, όχι μόνο κατ’ εκτίμηση ή επιθυμία του καθενός, αλλά γιατί το δείχνουν τα απλά… μαθηματικά σε συνάρτηση με τις πολιτικές και κομματικές δυνάμεις που εκπροσωπούν οι υποψήφιοι.
Συνεπώς για την Κρήτη τη δεύτερη Κυριακή οι κάλπες θα ανοίξουν για Δήμους μετρημένους στα δάκτυλα του ενός χεριού και με την αναλογία, όπως έχει ήδη γράψει η “Ν.Κ.”, του 2-2-1-0, δηλαδή κατ’ εκτίμηση πόσοι Δήμοι θα στήσουν κάλπη για δήμαρχο στον β’ γύρο ανά Περιφερειακή Ενότητα. Σε δύο Περιφερειακές Ενότητες της Κρήτης δείχνει το πράγμα ότι θα διεξαχθούν επαναληπτικές εκλογές για δύο Δήμους, σε μια Περιφερειακή Ενότητα για 1 Δήμο, ενώ υπάρχει η εκτίμηση ότι σε μια Περιφερειακή Ενότητα θα “καθαρίσει το τοπίο” και θα βγουν δήμαρχοι σε όλους τους Δήμους στην οποία ανήκουν διοικητικά από την πρώτη Κυριακή. Περαιτέρω λεπτομέρειες για τους Δήμους και τις Περιφερειακές Ενότητες που θα οδηγηθούν στον β’ γύρο κρίνεται ότι δεν είναι δεοντολογικό να δοθούν.
Την ίδια στιγμή, η πιο μεγάλη “μάχη” σε αυτές τις εκλογές δε δίνεται μόνο μεταξύ υποψήφιων δημάρχων και περιφερειαρχών, αλλά σε επίπεδο υποψηφίων στους δημοτικούς και περιφερειακούς συνδυασμούς, αφού πλέον ο δήμαρχος και ο περιφερειάρχης εκλέγονται με ενισχυμένη πλειοψηφία και ποσοστό 43% + μία ψήφο και παίρνουν τις έδρες της πλειοψηφίας στο Συμβούλιο. Τα συμβούλια, ωστόσο, είναι μικρότερα, καθώς έχουν μειωθεί από τον νόμο οι έδρες, εκτός από το Ρέθυμνο, που αντίθετα αυξήθηκαν λόγω πληθυσμιακών κριτηρίων, και τα Χανιά, που δεν έχασαν όσο άλλοι δήμοι λόγω του αριθμού των κοινοτήτων τους.
Η μείωση των εδρών σε Περιφέρεια και Δήμους έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός εσωτερικού “ανταγωνισμού” των υποψηφίων ίδιων συνδυασμών, παλεύοντας ο καθένας ουσιαστικά να λάβει όσες πιο πολλές ψήφους μπορεί για να εξασφαλίσει μια θέση στο επερχόμενο Δημοτικό ή Περιφερειακό Συμβούλιο. Ο αγώνας που γίνεται από πλευράς των υποψήφιων δημοτικών και περιφερειακών συμβούλων γίνεται ουσιαστικά με όρους απλής αναλογικής, όχι γιατί το απαιτεί το σύστημα όποιος λάβει τους πιο πολλούς σταυρούς εισέρχεται στο σχήμα – εξάλλου έχει καταργηθεί η απλή αναλογική – αλλά λόγω του εσωτερικού ανταγωνισμού να βρίσκεται κάποιος για παράδειγμα στην 25άδα της Περιφέρειας ή του Δήμου Ηρακλείου του νικητήριου συνδυασμού.
Στο πλαίσιο αυτό, παρατηρείται έντονη δραστηριότητα των υποψηφίων ειδικά των συνδυασμών της Περιφέρειας Κρήτης ανά Περιφερειακή Ενότητα του νησιού, “οργώνοντας” πόλεις και χωριά στο κυνήγι της αναζήτησης του πολυπόθητου “σταυρού”, ώστε να εξασφαλίσουν εκλογή στο νέο σχήμα. Η προεκλογική περίοδος για τους υποψήφιους περιφερειακούς συμβούλους διεξάγεται αυτή τη φορά με όρους εθνικών εκλογών, δηλαδή σαν να είναι ο κάθε υποψήφιος ένας μικρός βουλευτής.
Ταυτόχρονα, όμως, ο μεγάλος εσωτερικός ανταγωνισμός που παρατηρείται λόγω και των “δυνατών” ψηφοδελτίων που έχουν καταρτιστεί από τους επικεφαλής ωφελεί τον συνδυασμό, αφού όποιοι κι αν εκλεγούν στο τέλος, όλοι με αυτή τη λογική θα έχουν φέρει πολύ νερό στον μύλο του συνδυασμού και συνεπώς το τελικό αποτέλεσμα θα είναι πιο καλό για τους επικεφαλής.
Από την άλλη, όμως, παρατηρείται και παλαιοκομματική τακτική μεταξύ των υποψηφίων με “μαχαιρώματα” και “καρφώματα”, συμφωνίες και διαμάχες, δημοσίως και ιδιωτικά, ή και εκμετάλλευση συνωνυμιών και όχι απαραιτήτως συγγένειας. Για παράδειγμα, ελέγχεται ότι το επίθετο νυν υποψηφίου και παλαιού εκλεγμένου παραπέμπει σε συγγένεια όχι μόνο γιατί είναι το ίδιο, αλλά και λόγω κοινού τόπου καταγωγής. Όμως οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ουδεμία συγγενική σχέση υπάρχει, είναι συνωνυμία και διαφορετικοί οικογενειακοί κλάδοι. Αυτή η σύγχυση φαίνεται να οδηγεί πολλές φορές σε δυσαρέσκεια άλλων υποψηφίων ή και ψηφοφόρων που αναλώνονται σε αναλύσεις… οικογενειακών δέντρων.
Σε άλλη περίπτωση που εμφανίζονται κοινά επίθετα και κοινός ο τόπος καταγωγής, η συγγένεια υπάρχει, όμως σύσσωμη η οικογένεια δεν υποστηρίζει τον συγκεκριμένο υποψήφιο, καθώς υπάρχουν υποχρεώσεις και σε τρίτα πρόσωπα, που έχουν να κάνουν και με άλλους δεσμούς.
Αυτά τα παραδείγματα δε δίνονται με μορφή καταγγελτικού λόγου, αλλά για να αναδείξουν μόνο και μόνο το νόημα και το πνεύμα που επικρατεί κατά την προεκλογική περίοδο πριν τις κάλπες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που όσο ορισμένοι κι αν το ξορκίζουν είναι αληθινό και θα πρέπει να γίνει παραδεκτό: Στις αυτοδιοικητικές εκλογές, εκτός από τα πρόσωπα, ρόλο παίζουν και τα κόμματα και ειδικά εκεί που υπάρχει δεύτερος γύρος και δεν υπάρχουν προσωπικές υποχρεώσεις η ιστορία έχει δείξει ότι και κομματικές συμμαχίες γίνονται και πολιτικές διαστάσεις λαμβάνει η δεύτερη εβδομάδα για τον τελικό νικητή!
Πηγή: neakriti.gr
