Μια από τις δυσκολότερες περιόδους περνά ο αγροτικός κόσμος ο οποίος αντιμετωπίζει δεκάδες προβλήματα.
Κατ’ αρχάς, μετά από έναν ιδιαίτερα δύσκολο χειμώνα, κανονικά οι ελαιοπαραγωγοί θα έπρεπε να θωρακίζονται για την επόμενη χρονιά και οι αμπελοκαλλιεργητές να προετοιμάζονται για το καλοκαίρι. Ακόμα όμως και οι απλούστερες αυτές διαδικασίες μοιάζουν πάρα πολύ δύσκολες, αφού για να γίνουν απαιτούν αφενός εργατικά χέρια τα οποία και είναι αναγκαίο να αμειφθούν και αφετέρου εργατικά εφόδια και προμήθειες, οι οποίες πλέον αγοράζονται μόνο τοις μετρητοίς.
Αυτό από μόνο του αποτελεί μια πολύ μεγάλη δυσκολία, όμως δεν είναι η μόνη που υπάρχει.
Οι παραγωγοί κηπευτικών βλέπουν τις περιουσίες τους να καταλήγουν στις χωματερές λόγω των περιορισμών που υπάρχουν στη διακίνηση των προϊόντων, ενώ την ίδια στιγμή η αγορά βρίσκεται σε τέτοια απορρύθμιση, που οι καταναλωτές καλούνται να πληρώσουν ακριβά τα κηπευτικά, λόγω των συνολικότερων συνθηκών.
Ο φάκελος των αποζημιώσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται πως για μία ακόμα φορά μετατίθεται σε άγνωστο χρόνο, ενώ ακόμα κι αν κάποια στιγμή εγκριθεί και προσφέρει αποζημιώσεις στους παραγωγούς, αυτό θα γίνει σε χρόνο, που οι αγρότες είτε θα έχουν καλύψει μόνοι τους τα έξοδα για την επόμενη χρονιά, είτε θα έχουν καταστραφεί.
Οι αιτήσεις για την ενιαία ενίσχυση παράλληλα παρουσιάζουν πολλά προβλήματα, καθώς ενώ το Υπουργείο ζητά να μην υπάρχει φυσική παρουσία παραγωγών στα κατά τόπους υποκαταστήματα, δεν έχει ρυθμιστεί ακόμα επαρκώς το πώς θα μπορέσει να ολοκληρωθεί η διαδικασία έγκαιρα.
Την ίδια στιγμή, οι ρυθμίσεις που έχει ανακοινώσει το αρμόδιο Υπουργείο περί συμψηφισμού οφειλών ή αναστολής πληρωμών ΕΛΓΑ, αποτελούν κενό γράμμα, αφού στην ουσία δεν βοηθούν κανέναν παραγωγό.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες είναι αναγκαίο να ληφθούν άμεσα μέτρα, τα οποία όμως προς το παρών αναμένονται ή αξιολογούνται.
