Ένας εκ των πιο αγαπημένων φίλων του Στέλιου Καζαντζίδη ήταν ο δύτης Μανόλης Βουτσαλάς γνωστός και ως Μπλομπλός. Κάποτε ο Καζαντίδης, δεινός ψαράς, ήρθε στην Κρήτη να αγοράσει ένα καΐκι και ο Μπλομπλός τον έφερε σε επαφή με τον Ψαρογιάννη (Γιάννη Ξυλούρη) και τον Γιάννη Δαμαρλάκη ο οποίος είναι ο πρόεδρος του Παγκρητίου Συλλόγου Φίλων Βυζαντινής Μουσικής “Ο Όσιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης.
Τότε ο Καζαντζίδης γνώρισε τον Δαμαρλάκη και ο Δαμαρλάκης του πρότεινε να τραγουδήσει ένα τραγούδι του με επιρροές από ψαλμούς. Ο Καζαντζίδης ενθουσιάστηκε και έδωσε τα χέρια όμως λίγο καιρό μετά ο καρκίνος είχε προχωρήσει και η συνεργασία αυτή δεν έτυχε να ευοδωθεί. Ο Γιάννης Δαμαρλάκης μοιράστηκε την άγνωστη ιστορία με τους διαδικτυακούς φίλους του στο facebook γράφοντας:
”Δυστυχώς είχα την «ατυχία» ή μάλλον έτσι ήθελε ο Θεός,
να μην προχωρήσει μια συνεργασία, η οποία θα είχε πολλές, μα πολλές επιρροές και στην ψαλμωδία και στο τραγούδι.
Τον ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΕΛΙΟ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ τον γνώρισα στο Ηράκλειο μέσω ενός κοινού φίλου του Μπλομπλού – Μανόλη Βουτσαλά (μπλομπλός, έτσι είναι γνωστός στη Κρήτη).
Ήθελα να μου τραγουδήσει ο Στέλιος ένα τραγούδι που είχα γράψει.
Όμως πριν από χρόνια ο Στέλιος γνωρίστηκε με τον αδελφό του Νίκου Ξυλούρη, Γιάννη (γνωστό ως Ψαρογιάννη στη Κρήτη)
και του ζήτησε να πει δυο – τρία τραγούδια Κρητικά.
Του λέει : «Αγαπητέ Ξυλούρη έχω πει όλα τα είδη του Ελληνικού τραγουδιού, αλλά δεν έχω τραγουδήσει Κρητικά και δεν έχω ψάλει».
Ο αγαπητός και εκλεκτός φίλος Γιάννης του απάντησε ότι :
«το Κρητικό το αναλαμβάνει αυτός και το ψαλτικό θα το αναλάβει ο φίλος μου Γιάννης Δαμαρλάκης».
Όταν λοιπόν ήλθε στη Κρήτη ο Στέλιος για να αγοράσει ένα καΐκι, συναντηθήκαμε και του έβαλα το τραγούδι που είχα γράψει, «τρελάθηκε».
Μου μίλησε στον πληθυντικό – καθώς ο Μπλοπμπλός του είπε ότι είμαι καθηγητής μουσικής.
«Κύριε Γιάννη εσείς το γράψατε αυτό το τραγούδι ;»
Του λέγω :
«Ναι κ. Στέλιο».
Μου απαντά : «Βεβαίως και θα το πω ! Αυτό λες και μου το έγραψες παραγγελία. Είναι κομμένο και ραμμένο κουστούμι για μένα. Όποτε θέλετε να βρεθούμε στο στούντιο που γράφω στην Αθήνα κι αν δεν έχετε χορηγό θα το κανονίσω εγώ».
Πέταξα απ’ τη χαρά μου ! «κ. Στέλιο μα μεγαλώσαμε με Σας, με τα τραγούδια σας, με τη φωνή σας. Μεγάλη τιμή για μένα. Μεγάλη….»!
Ήταν Μεγάλη εβδομάδα και λόγω υποχρεώσεών μου στον Άγιο Μηνά τότε, του είπα μετά το Πάσχα.
Την Μεγάλη Τρίτη ο αγαπητός φίλος Μανόλης μου ανακοίνωσε τα θλιβερά μαντάτα : «Γιάννη μου είσαι άτυχος. Ο Στέλιος μας έχει καρκίνο. Θα φύγει γρήγορα.»
Τελικά το τραγούδι το είπε η Μαρία Σουλτάτου.
Είχα σκοπό να βάλω τον Στέλιο στα βαθιά της Βυζαντινής Μουσικής. Ήταν επιθυμία του…
Ίσως η τελευταία…
Δυστυχώς….
Άλλαι βουλαί ανθρώπων και άλλη του Θεού !
Ο Θεός να τον αναπαύσει !
ΑΘΑΝΑΤΟΣ !
