Οι Μαρίες, οι Γιάννηδες και οι Γιώργηδες φεύγουν. Έρχεται με…φόρα η Νεφέλη, η Γεωργιαλένα και ο Μάξιμος! Ολοένα και μεγαλώνει ο αριθμός των γονέων που προτιμούν για τα τέκνα τους ονόματα που δεν ανήκουν στα συνηθισμένα, κοινά χριστιανικά ονόματα, αλλά σε ονόματα είτε προσωπικής τους έμπνευσης πχ Μαριλίτα, Βένια είτε αρχαιοελληνικής καταγωγής πχ Αχιλλέας, Λυδία ή και υβριδικού τύπου Γεωργιαλένα, αλλά και διπλά πχ Γιώργος-Μάριος.
Αρκεί μια βόλτα σε μια τάξη νηπιαγωγείου, παιδικού σταθμού ή και δημοτικού για να διαπιστώσει κανείς ότι σε λίγα χρόνια από τώρα, τα ονόματα «Μαρία» και «Κατερίνα», θα ακούγονται λιγότερο συχνά σε νεαρής ηλικίας άτομα. Την ισχυρή αυτήν τάση επιβεβαιώνει ο εφημέριος του Ιερού Ναού του Αγίου Τίτου πάτερ Μανώλης στο ekriti.gr λέγοντας: “Υπάρχει αυτή η μόδα. Πολλοί γονείς διαλέγουν ονόματα διαφορετικά από τα παραδοσιακά”.
Πώς σχολιάζει, όμως, αυτήν την τάση η Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης και πόση επίδραση έχει στην προσωπικότητα και την ψυχολογία μας το όνομα που φέρουμε;
«Τίποτε το κολάσιμο»
«Τίποτε το κολάσιμο ή αλλοίωση της χριστιανικής παράδοσης δε συνιστά η όποια επιλογή ονόματος από τους γονείς» υπογραμμίζει στο ekriti.gr, o Αρχιμανδρίτης Μεθόδιος Βερνιδάκης Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης. Ο Πρωτοσύγκελλος, εξηγώντας τη θέση της Εκκλησίας, διακρίνει το Μυστήριο της Βάφτισης από την ονοματοδοσία ως εξής: «Ούτε προτρέπουμε ούτε αποτρέπουμε τους γονείς από οποιοδήποτε όνομα. Ως Εκκλησία, μας ενδιαφέρει το παιδί να βαφτίζεται και να ανατρέφεται σύμφωνα με την Ελληνορθόδοξη παράδοση ώστε να αποδίδεται στην κοινωνία ένας «χρηστός», χρήσιμος- δηλαδή- άνθρωπος. Κατά την ονοματοδοσία- που δίδεται με Ευχή την 8η ημέρα από τη γέννησή του- οι γονείς είναι ελεύθεροι να προχωρήσουν σε όποια επιλογή επιθυμούν».
«Από το όνομα σε μια… θέση εργασίας»
Μπορεί η ονοματοδοσία να καθορίσει τη ζωή ενός ανθρώπου; Πόση δύναμη ασκεί πάνω μας; Στο ερώτημα αυτό μας διαφωτίζει η Κοινωνιολόγος και Θεραπεύτρια μέσω Τέχνης Άννα Δοξαστάκη. «Κανένας δεν μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος σε αυτό το θέμα. Κατά καιρούς έχουν υπάρξει έρευνες που λένε ότι το όνομά μας επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την προσωπικότητά μας και ολόκληρη τη ζωή μας. Για παράδειγμα, υπάρχει έρευνα που αναφέρει ότι κάποιοι εργοδότες ανταποκρίθηκαν θετικά σε βιογραφικά υποψήφιων με συγκεκριμένα ονόματα έναντι άλλων με αντίστοιχα προσόντα.» Από την άλλη πλευρά, συμπληρώνει «Υπάρχουν αντίστοιχες μελέτες που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το όνομα δεν αποτελεί ισχυρό παράγοντα διαμόρφωσης της προσωπικότητας ή της πορείας της ζωής μας, παρά μόνο στον βαθμό που συνδέεται με τις προσωπικές πεποιθήσεις και εμπειρίες του καθενός από εμάς και που βεβαίως διαφέρουν από άτομο σε άτομο».
Τα ασυνήθιστα που έγιναν συνηθισμένα ονόματα
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα ονόματα που βρίσκονται σε κοινή χρήση σήμερα, κάποτε ήταν … σπάνια ή μη χριστιανικά. Αυτό που μεσολάβησε, οδηγώντας στον πολλαπλασιασμό των χρηστών τους, ήταν η ανακήρυξη Αγίων με τα αντίστοιχα ονόματα. Όπως τονίζει ο Πρωτοσύγκελλος Μεθόδιος Βερνιδάκης, «τα περισσότερα ονόματα που σήμερα είναι τυπικά χριστιανικά έχουν εβραϊκή/ιουδαϊκή προέλευση όπως Μαρία από Μύριαμ ή Μανώλης από Εμμανουήλ ενώ αρκετά, είναι μεν χριστιανικά αλλά επηρεασμένα από άλλες εθνικότητες όπως Όλγα ή Βλαδίμηρος». Αναφέρει δε και την περίπτωση του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη, ο οποίος προέτρεπε τους μικρασιατικούς πληθυσμούς να δίνουν αρχαιοελληνικά ονόματα στα παιδιά τους για να κρατούν ζωντανή την αρχαιοελληνική ρίζα τους αλλά και να μην προκαλούν τους Τούρκους κατά τους εορτασμούς των ονομαστηρίων τους.
Τα ονόματα μας εξασφαλίζουν μοναδικότητα;
Αυτό που ωθεί τους περισσότερους γονείς σε επιλογές ονομάτων πέραν των συνηθισμένων, είναι η ανάγκη να τονιστεί η μοναδικότητα του παιδιού. Σε τί βαθμό το επιτυγχάνουν;
«Aυτός ο ισχυρισμός έχει βάση στον βαθμό που το όνομα μας αρέσει, ή στον βαθμό που εμείς οι ίδιοι νιώθουμε άνετα με αυτό» διευκρινίζει η Άννα Δοξαστάση, με την επεξήγηση ότι «Το όνομα από μόνο του δεν μπορεί να είναι το κριτήριο για κάτι τέτοιο, αντίθετα συνδυάζεται με πολλούς άλλους παράγοντες που συνδέονται με το πώς έχει επιλεγεί το όνομά μας καθώς και το πώς έχει διαμορφωθεί η προσωπικότητά μας. Αν για παράδειγμα έχουμε πάρει το όνομά μας από μια γιαγιά που την αγαπούσαμε πολύ ή αν μας θυμίζει το όνομα ενός ιστορικού προσώπου το οποίο θαυμάζαμε, αυτό είναι κάτι που μας κάνει να αισθανόμαστε όντως μοναδικοί.»
Θέλουν να γιορτάζουν και αυτά!
Οι γονείς μπορεί να τους έδωσαν ένα ευφάνταστο, μοντέρνο όνομα που δε συμπεριλαμβάνεται στο χριστιανικό εορτολόγιο, τα παιδιά, όμως, θέλουν να γιορτάζουν όπως τα υπόλοιπα! Αυτή είναι μια … εμπλοκή που αντιμετωπίζουν πολύ συχνά οι γονείς αναζητώντας, με τη βοήθεια των ιερωμένων, ημερομηνίες εορτασμού. Για όλα, ωστόσο, υπάρχει λύση και διέξοδος. Για παράδειγμα, η Ουρανία μπορεί να γιορτάζει με τα Άγια Θεοφάνια και η Νεφέλη της Αγίας Σκέπης! Βέβαια, υπάρχει και η ημερομηνία γέννησης, αλλά ποιος δε θέλει να γιορτάζει τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο;
ΠΗΓΗ: ekriti.gr
