Τα ραντάρ ταχύτητας μετρούν δεκαετίες λειτουργίας, ωστόσο πρόκειται να εξαφανιστούν και να αντικατασταθούν από αυτές νέες κάμερες που αξιοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη και που λειτουργούν ήδη δοκιμαστικά σε αρκετές περιοχές.
Η πρώτη κατασκευή ραντάρ ταχύτητας ολοκληρώθηκε στις ΗΠΑ το 1954, ωστόσο η εγκατάστασή τους στους δρόμους με σκοπό την καταγραφή της ταχύτητας των οχημάτων έγινε για πρώτη φορά στην Ισπανία τη δεκαετία του 1970. Εκείνη την εποχή, περιορίζονταν στην καταγραφή ταχυτήτων που δεν υπερέβαιναν τα 150 χιλιόμετρα την ώρα.
Από την πρώτη στιγμή που χρησιμοποιήθηκαν αποδείχθηκαν άκρως αποτελεσματικά, αλλά και πολύ κερδοφόρα για τα κρατικά ταμεία, γι’ αυτό και έκτοτε εξελίσσονται συνεχώς με επενδύσεις μεγάλων χρηματικών ποσών. Σήμερα τα ραντάρ ταχύτητας εντοπίζονται ως σταθερές εγκαταστάσεις στους δρόμους αλλά και ως «όπλα» στα χέρια των αξιωματικών της Τροχαίας.
Ωστόσο, παρά την αποδοτικότητά της, η τεχνολογία των ραντάρ θεωρείται ξεπερασμένη σε πολλά μέρη του κόσμου, όπου ήδη δοκιμάζονται νέες, πιο αποτελεσματικές μέθοδοι καταγραφής των παραβάσεων στο οδικό δίκτυο, ενώ μάλιστα δοκιμάζεται μία νέα τεχνολογία που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη.
Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μία σειρά από κάμερες οι οποίες μπορούν να διαπιστώσουν όχι μόνο την υπέρβαση των ορίων ταχύτητας, αλλά και άλλα είδη παραβάσεων.
Οι εν λόγω κάμερες καταγράφουν και αναλύουν πληροφορίες που προέρχονται από το στιλ οδήγησης, τις κινήσεις του αυτοκινήτου, τη διαδρομή και την ταχύτητα αντίδρασης που τους επιτρέπουν να καταλάβουν αν ο οδηγός χρησιμοποιεί παράλληλα το κινητό του τηλέφωνο κατά την ώρα της οδήγησης ή αν βρίσκεται υπό την επήρεια αλκοόλ ή / και ναρκωτικών ουσιών.
Πρόκειται για ένα ρηξικέλευθο σύστημα παρακολούθησης των δρόμων, το οποίο απαιτεί μία μακρά περίοδο δοκιμών, ωστόσο αναμένεται να επικρατήσει στο οδικό δίκτυο έναντι των απλών ραντάρ ταχύτητας. Και αυτό όχι μόνο επειδή υπόσχεται περισσότερη οδική ασφάλεια, αλλά και επειδή αναμένεται να φέρει πολύ περισσότερα χρήματα στα κρατικά ταμεία εξαιτίας της επιβολής ασυγκρίτως περισσότερων προστίμων.
Ήδη στην Αυστραλία έχουν τοποθετηθεί περισσότερα από 40 συστήματα που αποτελούνται από αυτές τις κάμερες, τα οποία λειτουργούν είτε ως σταθερές είτε ως κινητές μονάδες, εγείροντας ήδη αντιδράσεις όσον αφορά στην προστασία των προσωπικών δεδομένων οδηγών και επιβατών.