Τα ρεκόρ θερμοκρασίας είτε σε επίπεδο μηνών είτε συνολικά ετών σπάνε ένα προς ένα εδώ και χρόνια και η τάση αυτή μοιάζει να παγιώνεται με αυξητικούς ρυθμούς. Αν και το lockdown λόγω κορωνοϊού κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να ρίξει τους δείκτες κυρίως στην εκπομπή των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, τα οποία εκλύονται κυρίως από βιομηχανίες και οχήματα, με την άρση της καραντίνας η κατάσταση επέστρεψε στην… αφετηρία. Και οι επιστήμονες άρχισαν και πάλι να κρούουν τον “κώδωνα” του κινδύνου βλέποντας τα χειρότερα μπροστά και ανησυχώντας ότι το 2020 μπορεί να είναι εντέλει και η πιο θερμή χρονιά στην Ιστορία με το πλέον καυτό καλοκαίρι που έχει καταγραφεί ως τα σήμερα στα χρονικά.
Ήδη το σήμα εστάλη από τους πρώτους τρεις μήνες της χρονιάς που ήταν οι δεύτεροι θερμότεροι μετά από εκείνους του 2016, που ωστόσο είχε ένα Ελ Νίνιο να ενοχοποιήσει. Τα στοιχεία όπως παρουσιάζονται από τους ειδικούς είναι ανησυχητικά. Σχεδόν σε κάθε ήπειρο και περιοχή του κόσμου οι δείκτες μοιάζουν να ακολουθούν μια φρενήρη πορεία προς τα πάνω, με τον Μάρτιο αλλά και τον Απρίλιο να έχουν την πρωτοκαθεδρία σε αυτή την αλματώδη θερμοκρασιακή διαδρομή. Ταυτόχρονα η έκταση του θαλάσσιου πάγου στους πόλους ακολουθεί μια εξίσου ανησυχητική διαδρομή, δημιουργώντας εύλογους προβληματισμούς για το τι μας περιμένει στη… γωνία.
Ίσως ο πρόωρος καύσωνας που “χτύπησε” τη “γειτονιά” μας να μην είναι παρά ένα ακόμη από τα πολλά σημεία των καιρών που καταγράφονται και στην Ευρώπη, όπου με εξαίρεση τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, που ήταν αρκετά βροχεροί, ο Μάρτιος έπεσε στις περισσότερες χώρες κάτω από τον μέσο όρο. Χαρακτηριστικό είναι δημοσίευμα της Deutsche Welle, που αναφέρει ότι η τα τελευταία τρία χρόνια, όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και στις χώρες της περιοχής όπως η Πολωνία, η Ουκρανία, η Λευκορωσία, η Ρωσία και η Ρουμανία καταγράφηκε αφύσικα χαμηλός ρυθμός βροχοπτώσεων. Το βλέμμα όλων είναι στραμμένο στο φετινό καλοκαίρι, καθώς οι περισσότεροι μετεωρολόγοι εκτιμούν ότι θα είναι από τα πιο θερμά που έχουν καταγραφεί στα χρονικά.
Αν και οι μακροπρόθεσμες προγνώσεις που ακολουθούν μαθηματικά μοντέλα είναι ακόμη επισφαλείς και πολλοί αποφεύγουν να βασιστούν σε αυτές, εντούτοις η τάση είναι σαφής και η εκτίμηση πρέπει να ληφθεί αρκετά σοβαρά, παρά την επισήμανση ότι ειδικά για την Ευρώπη, εξαιτίας της ιδιάζουσας γεωγραφίας της και τα πολλά μικροκλίματα, είναι ακόμα πιο δύσκολη κάθε απόπειρα ασφαλούς πρόβλεψης σε βάθος χρόνου. Και φυσικά ένα από τα σημαντικά ερωτήματα που δεν έχει απαντηθεί και αγωνιά όλους – Αρχές, επιστήμονες και πολίτες – είναι η “συμπεριφορά” του κορωνοϊού απέναντι στις καιρικές συνθήκες του επερχόμενου καλοκαιριού, αν δηλαδή η ζέστη θα είναι ικανή να σκοτώσει τον ιό και να μας απαλλάξει από τον εφιάλτη.
“Φωτιά” και ο φετινός Απρίλιος
Την τάση των προηγούμενων μηνών ακολούθησε και ο Απρίλιος, ο οποίος επίσης περνάει στην Ιστορία ως ένας από τους θερμότερους μήνες των τελευταίων χρόνων. Πιο συγκεκριμένα, οι θερμοκρασίες που καταγράφηκαν τον προηγούμενο μήνα ανά τον κόσμο ήταν σχεδόν ίσες με εκείνες του Απριλίου 2016, του πιο ζεστού που έχει καταγραφεί ποτέ, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή υπηρεσία “Copernicus” για την κλιματική αλλαγή. «Οι παγκόσμιες θερμοκρασίες ήταν συνολικά ίσες με εκείνες του προηγούμενου πιο ζεστού Απριλίου που έχει καταγραφεί (Απρίλιος 2016)», ανακοίνωσε η “Copernicus”, διευκρινίζοντας πως τον φετινό Απρίλιο η μέση θερμοκρασία ήταν χαμηλότερη εκείνης του Απριλίου 2016 κατά ένα «ασήμαντο 0,01 βαθμό Κελσίου». Ο Απρίλιος 2020 ξεπέρασε αντίθετα κατά 0,08 βαθμό Κελσίου τον τρίτο πιο ζεστό Απρίλιο, τον Απρίλιο του 2019, και κατά 0,70 βαθμό Κελσίου τη μέση θερμοκρασία που έχει καταγραφεί κατά τον μήνα αυτόν από το 1981 ως το 2010.
Οι θερμοκρασίες που ήταν περισσότερο πάνω από τις μέσες της περιόδου 1981-2010 καταγράφηκαν στις ευρασιατικές περιοχές, κυρίως στη Σιβηρία, καθώς επίσης στη Γροιλανδία, τον Αρκτικό Ωκεανό, την Ανταρκτική και τις ακτές της Αλάσκας. Επίσης ξεπέρασαν κατά πολύ τον μέσο όρο στο Μεξικό, στη Δυτική Αυστραλία και σε τμήματα της Κεντρικής και της Δυτικής Αφρικής.
Στην Ευρώπη, οι θερμοκρασίες ξεπέρασαν σαφώς τη μέση στο δυτικό τμήμα της ηπείρου, όμως παρέμειναν κάτω από τη μέση στο βορειοανατολικό τμήμα της, όπως και στον κεντρικό Καναδά και σε τμήματα της Νότιας και της Νοτιοανατολικής Ασίας.
ΠΗΓΗ: neakriti.gr
