Πάντα μάς κινούσε το ενδιαφέρον η ζωή των Αρχαίων Ελλήνων και η μυθολογία με όλες τις εντυπωσιακές μάχες, τα τέρατα και τις μυθικές περιπλανήσεις. Εκτός από αυτά όμως και η διατροφή τους ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, αφού μάλιστα πίστευαν πως διάφορα βότανα και τρόφιμα είχαν θεραπευτικές και πολλές φορές “μαγικές” ιδιότητες. Ποια ήταν λοιπόν τα superfoods του παρελθόντος και ποιοι μύθοι τους περιέβαλαν;
Παντζάρι
Η Αφροδίτη, η θεά του έρωτα, σύμφωνα με το μύθο, έπινε χυμό από παντζάρια για να διατηρήσει την ομορφιά της. Και απ’ ό, τι φαίνεται πολύ καλά έκανε, αφού η κόκκινη ρίζα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, οι οποίες βοηθούν την καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος και κατά συνέπεια προάγουν την υγεία του δέρματος, αυξάνοντας παράλληλα και τα επίπεδα ενέργειας. Επιπλέον, αποτελούν μια εξαιρετική πηγή βιταμίνης C και αντιοξειδωτικών, τα οποία συμβάλλουν στη νεανική όψη της επιδερμίδας.
Κρητικό δίκταμο
Κατά τη διάρκεια του Τρωικού πολέμου, ο Αινείας τραυματίστηκε πολύ βαριά από ένα τόξο. Η μητέρα του, η Αφροδίτη, αφού ήπιε το παντζάρι της (ε δεν θα έβγαινε έτσι έξω), έστειλε στο γιο της μια αλοιφή με κρητικό δίκταμο για να γιατρευτούν οι πληγές του. Σύμφωνα με το μύθο, με το που απλώθηκε η κρέμα πάνω στο τραύμα, το βέλος έπεσε και η πληγή έκλεισε αμέσως. Αν και η περιγραφή αυτή είναι ίσως αρκετά υπερβολική και έντονα παραμυθιακή, κρύβει μια μικρή αλήθεια. Το δίκταμο μπορεί να μην έχει τις μαγικές ιδιότητες που υποστηρίζει η αφήγηση, ωστόσο έχει σίγουρα πλήθος άλλων θεραπευτικών. Στη Μινωική Κρήτη και την Αρχαία Ελλάδα ήταν ένα από τα σπουδαιότερα φαρμακευτικά φυτά, τα οποίο συχνά χρησιμοποιούταν ως ρόφημα. Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε κατά των παθήσεων του στομάχου και του πεπτικού συστήματος, στους ρευματισμούς, τη γρίπη, το κρυολόγημα, τα αρθριτικά, ως επουλωτικό, εμμηναγωγό, τονωτικό και αντισπασμωδικό.
Στην ελληνική μυθολογία, οι παπαρούνες συμβόλιζαν τον ύπνο και την αναγέννηση. Ο Ύπνος, ο θεός ή δαίμονας του ύπνου, χρησιμοποίησε ένα φίλτρο με παπαρούνα για να ηρεμήσει τη Δήμητρα, τη θεά της συγκομιδής , όταν ο Άδης είχε απαγάγει την κόρη της, την Περσεφόνη. Κι όμως ο μύθος αυτός έχει επιστημονική βάση, καθώς οι παπαρουνόσποροι, οι οποίοι παράγονται στην Κρήτη από την εποχή του Χαλκού, έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο, το οποίο βοηθά τον εγκέφαλο να παράγει την ουσία που προκαλεί ύπνο, τη μελατονίνη.
Κατσικίσιο γάλα
Η Αμάλθεια ήταν η κατσίκα και τροφός του Δία στο Ιδαίο Άντρο, όπου τον είχε κρύψει η μητέρα του, η Ρέα, για να γλυτώσει από τον πατέρα του, τον Κρόνο, ο οποίος έτρωγε τα παιδιά του. Λέγεται μάλιστα ότι τον τάιζε με το γάλα της, το οποίο του έδωσε την απαραίτητη δύναμη και ενέργεια για να αναπτυχθεί. Μάλλον είναι καιρός και εμείς να αφήσουμε τις πρωτεΐνες μετά το γυμναστήριο και να πιάσουμε την Κοπανιστή Μυκόνου, καθώς το κατσικίσιο γάλα απ’ ό, τι φαίνεται μπορεί όντως να μάς χαρίσει ενέργεια και δύναμη χάρη στην περιεκτικότητα του σε υδατάνθρακες, πρωτεΐνη, λιπαρά, ασβέστιο και βιταμίνες του συμπλέγματος Β.
Αμύγδαλα
Ο Έλληνας γιατρός του 1ου μ. Χ. αιώνα, Διοσκουρίδης, υποστήριζε πως το αμυγδαλέλαιο το χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι ως φάρμακο καθώς και για την παραγωγή μύρου, ενώ λέγεται ότι πρότεινε την κατανάλωση 5 καρπών πριν το ποτό για να αποφευχθεί το μεθύσι. Μπορεί τα αμύγδαλα να είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, όπως φυτικές ίνες, πρωτεΐνες, μονοακόρεστα λιπαρά, βιταμίνη Ε και μαγνήσιο, ωστόσο καμία σύγχρονη έρευνα δεν έχει αποδείξει αυτό που υποστήριζε ο Διοσκουρίδης. Μένει απλά να το δοκιμάσουμε, λοιπόν.
