Μια γριά περπατάει στο πεζοδρόμιο σέρνοντας δύο σακουλές σκουπιδιών, μία σε κάθε χέρι. Η μία από τις σακούλες είχε μια τρύπα χαμηλά και κάθε λίγο ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ βγαίνει και παρασέρνεται σιγά – σιγά από το αεράκι. Ένας αστυφύλακας το παρατηρεί και σπεύδει προς το μέρος της.
-Γιαγιά, σου έπεσε ένα εικοσάρικο από τη σακούλα.
-Φτου… Τρύπησε. Να γυρίσω προς τα πίσω μήπως έφυγαν κι άλλα, να τα μαζέψω.
-Επ, πού πας; Πού βρήκες τόσα λεφτά; Δεν πιστεύω να τα έκλεψες; λέει ο αστυνομικός.
-Όχι, όχι να σου εξηγήσω παιδάκι μου. Ο κήπος του σπιτιού μου είναι ακριβώς δίπλα από το πάρκινγκ του γηπέδου και όταν έχει αγώνα, έρχονται πολλοί και κάνουν την… ανάγκη τους στα λουλούδια μου. Έτσι και εγώ πηγαίνω πίσω από τον θάμνο μου με το ψαλίδι του κλαδέματος και το απλώνω όταν κάποιος ετοιμάζεται να κάνει την ανάγκη του: Ή δίνεις 20 ευρώ ή στο ‘κοψα», τους λέω.
-Χα, χα πολύ έξυπνο γιαγιά. Πολύ καλά τους κάνεις. Άντε να πας στο καλό. Α… Και τι έχεις στην άλλη σακούλα;
-Ε, παιδάκι μου, δεν πληρώνουν και όλοι…
