Ήταν ένας βλάχος και πήγε στην Αθήνα για δουλειές. Όμως είχε μια κακή συνήθεια! Έβγαζε τα τσαρούχια του, πετώντας τα με δύναμη στον τοίχο με αποτέλεσμα να κάνει πολύ θόρυβο. Το πιο κακό όμως είναι ότι αυτό το έκανε αργά το βράδυ. Το ίδιο έκανε και στο ξενοδοχείο που έμενε κι έτσι το ζευγάρι που έμενε δίπλα έκανε παράπονα στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου.
Γυρίζοντας, λοιπόν, ένα βράδυ ο βλάχος στο ξενοδοχείο του είπαν οι υπεύθυνοι του ξενοδοχείου:
-Κύριε Μήτρο, σας παρακαλούμε να μη βγάζετε με αυτό τον τρόπο τα τσαρούχια σας γιατί κάνετε θόρυβο και ενοχλείτε τους διπλανούς σας.
Ο βλάχος όμως είχε τέτοια νύστα που το ξέχασε. Πήγε λοιπόν στο δωμάτιο, έβγαλε το ένα τσαρούχι με δύναμη και μετά θυμήθηκε τα λόγια του υπεύθυνου. Βγάζει, λοιπόν, το άλλο τσαρούχι σιγά – σιγά και το ακουμπάει στο πάτωμα με προσοχή. Αφού ξάπλωσε στο κρεβάτι, και αφού πέρασε κανένα δεκάλεπτο, ακούγεται μια φωνή από το διπλανό δωμάτιο:
-Άντε ρε βλάχο, βγάλε και το άλλο επιτέλους να κοιμηθούμε!
