Κατεβαίνει ο Σήφης από το χωριό στη χώρα να ψωνίσει και πάει να δει τι κάνει η αδερφή του. Πάει λοιπόν σπίτι της χτυπά την πόρτα και τ’ ανοίγει η ανιψιά του το, Λενιώ.
«Που είναι μωρή η μάνα σου;» τη ρωτά.
-Στο μπακάλη είναι μπάρμπα. Κάτσε να τηνε περιμένεις, λέει το Λενιώ.
Κάθεται ο γέρος και περιμένει και ρωτάτονε το Λενιώ.
-Μπάρμπα να σου βάλω μέλι να φας;
–Βάλε μωρέ παιδί μου, λέει ο γέρος.
Παίρνει το Λενιώ ένα πήλινο σκουτέλι βαθύ-βαθύ και το γεμίζει μέλι και το δίνει του μπάρμπα τση. Παίρνει ο γέρος το σκουτέλι με το μέλι και ένα κουτάλι, αρχίζει να κουταλίζει το μέλι και κάνει το σκουτέλι λαμπίκος.
Θωρεί τονε το Λενιώ και λέει του:
-Μπάρμπα να σου βάλω κι άλλο;
-Οϊ μωρέ παιδί μου γιατί μπορεί να σας χρειάζεται. Λέει ο γέρος.
-Οϊ μπάρμπα δε το θέλουμε μπλιό γιατί έπεσε μέσα ένας ποντικός και το ‘χουμε για πέταμα, απαντά του το Λενιώ.
-Ίντα, λέεις μωρέ διάλε τη γεράντιση σου και εμαγάρισες με, και πιανει το σκουτέλι να το πετάξει στη κεφαλή τση Λενιώς.
-Μη, μη μπάρμπα το σκουτέλι, μη το σπάσεις γιατί το ‘χει η μάνα μου και κατουρεί εκειά κάθε βράδυ!
