Ένας Έλληνας χημικός που ζει στη Γερμανία, ο Νίκος Παντάλης, έχει καταφέρει να αξιοποιήσει ένα από τα ξεχασμένα κρητικά βότανα, την Αλαδανιά (Cistus creticus) δημιουργώντας περισσότερους από 30 κωδικούς φαρμακευτικών και καλλυντικών σκευασμάτων που διακινούνται στα φαρμακεία και στα καταστήματα καλλυντικών ειδών.
Ο Νίκος Παντάλης έχει καταφέρει στη Γερμανία, η κρητική αλαδανιά (“Cistus creticus”), να θεωρείται ένα πραγματικό «υπερόπλο» για την θωράκιση της υγείας του ανθρώπου και τα τελευταία χρόνια να υπάρχει μεγάλη ζήτηση για όλα τα φαρμακευτικά και καλλυντικά σκευάσματα που παράγει στη μονάδα που έχει στήσει, αγοράζοντας την πρώτη ύλη από τη Χαλκιδική, καθώς το είδος αυτό της Αλαδανιάς δεν υπάρχει μόνο στην Κρήτη αλλά σε όλη την Ελλάδα.
Απευθυνθήκαμε στην έμπειρη καθηγήτρια, ερευνήτρια και διευθύντρια του Ινστιτούτου Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων του ΕΛΓΟ «ΔΗΜΗΤΡΑ» κ. Ελένη Μαλούπα, που έχει κάνει δεκάδες ερευνητικές εργασίες για τα αυτοφυή αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά της Ελλάδας και κυρίως της Κρήτης και τη ρωτήσαμε πως έγινε και αυτό το βότανο δεν έχει αξιοποιηθεί στη χώρα μας.
«Η Αλαδανιά (Cistus creticus) είναι πράγματι ένα από τα πιο σπουδαία ελληνικά βότανα», μας είπε, «που μπορεί να αξιοποιηθεί και στη χώρα μας, εφόσον υπάρξει το ανάλογο ενδιαφέρον.
Γνωρίσαμε στη Γερμανία τον Έλληνα χημικό Νίκο Παντάλη που πήρε την πρωτοβουλία να κάνει την εγγραφή στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ποικιλιών δυο ειδών της Αλαδανιάς, του Cistus creticus tauricus και του Cistus creticus incanus και να κατοχυρώσει την προστασία τους για 20 χρόνια συνεργαζόμενος με τη Διεύθυνση Δασών της Χαλκιδικής.
Στην Ελλάδα εκτός από το Cistus Creticus υπάρχουν και άλλα είδη του γένους Cistus που είναι τα Cistus albanicus, Cistus laurifolius, Cistus parviflorus και Cistus salviifolius.
Από το Ινστιτούτο μας, ζητάμε συνεχώς από την πολιτεία χρηματοδοτήσεις για να εγγράψουμε άλλα 10 τουλάχιστον είδη αρωματικών φαρμακευτικών βοτάνων, αλλά δεν τα καταφέρνουμε όπως τα καταφέρνει ο ιδιωτικός τομέας», μας είπε η κ. Ελένη Μαλούπα.
Στη Γερμανία κυκλοφορούν ακόμα και παστίλιες Αλαδανιάς, καθώς πλέον αυτό το κρητικό βότανο θεωρείται πως λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας για πολλές ασθένειες, ενώ συμβάλλει τα μέγιστα στην αντιγήρανση.
Η κρητική Αλαδανιά, θεωρείται ότι έχει τις περισσότερες θεραπευτικές, φαρμακευτικές και καλλυντικές ιδιότητες από όλα τα άλλα είδη της Αλαδανιάς, καθώς είναι το φυτό με την υψηλότερη περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες από οποιοδήποτε άλλο στην Ευρώπη, με εκπληκτική ικανότητα καταστροφής των ελευθέρων ριζών, καθώς και υψηλή αντιοξειδωτική δράση, προστατεύοντας τον ανθρώπινο οργανισμό από διάφορες ασθένειες και από την πρόωρη γήρανση.
Το ινστιτούτο Leefo στο Ahrensburg της Γερμανίας κατέληξε στα εξής συμπεράσματα μετά από δοκιμές και έρευνες με την λαδανιά: Το τσάι της Αλαδανιάς είναι τρεις φορές πιο υγιεινό από όσο το πράσινο τσάι. Προστατεύει την καρδιά τέσσερις φορές καλύτερα από το κόκκινο κρασί και είναι αντιοξειδωτικό είκοσι φορές περισσότερο από το φρέσκο χυμό λεμονιού. Η Αλαδανιά περιέχει έναν εξαιρετικά αποτελεσματικό συνδυασμό αντιοξειδωτικών. Ένα ποτηράκι του συγκεντρωμένου τσαγιού Αλαδανιάς έχει την ίδια επίδραση με μια καθημερινή δόση της βιταμίνης C .
Τι έδειξαν οι έρευνες της Ελένης Μαλούπα
Στην έρευνα που δημοσίευσε το 2013 η σπουδαία σε εμπειρία Ελληνική ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής την Δρ Ελένη Μαλούπα, υπάρχει μια ιδιαίτερη αναφορά για το ξεχασμένο κρητικό βότανο που απαντάται σε όλα τα βουνά της Ελλάδας.
Ο γνωστός από την αρχαιότητα Κίστος ο Κρητικός (Cistus creticus)
Είναι φυτό αρωματικό, φαρμακευτικό και μελισσοτροφικό, γνωστό από την αρχαιότητα. Το αναφέρουν στα έργα τους ο Θεόφραστος και ο Διοσκουρίδης. Στην Κρήτη, η λαϊκή παράδοση θεωρεί το ξύλο του «αποτρεπτικό της βασκανίας», ενώ ακόμη και σήμερα λένε ότι είναι το καλύτερο φουρνόξυλο για παξιμάδι.
Σύσταση βλαστών-φύλλων: Ο βλαστός και τα φύλλα του περιέχουν βαλσαμώδη ρητινική αρωματική ύλη, το λάδανο που είναι πλούσιο σε τερπενικές ενώσεις της κατηγορίας των λαβδανικών διτερπενίων. Οι ουσίες αυτές παρουσιάζουν ισχυρές αντιμικροβιακές και κυτταροστατικές δράσεις. Το λάδανο έχει σκούρο καφετί χρώμα και πικρή γεύση. Από τη ρητίνη βγάζουν αιθέριο έλαιο, το οποίο έχει διαπεραστικό άρωμα. Το λάδανο από την αρχαιότητα έως και το τέλος του 18ου αιώνα χρησιμοποιούνταν και ως φαρμακευτική ουσία, εναντίον των λοιμών της χολέρας, ως αρωματική ουσία για θυμιάσεις, αλλά και για την ταρίχευση των νεκρών.
Δράσεις βλαστών-φύλλων: Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της αϋπνίας, της διάρροιας, του πονόδοντου και του τετάνου, αλλά η εσωτερική χρήση του πρέπει να γίνεται μόνο κατόπιν ιατρικής οδηγίας. Η ρητίνη διαλυμένη σε ελαιόλαδο χρησιμοποιείται για εντριβές σε κρυολογήματα και βρογχίτιδες. Επίσης παρασκευάζεται αλοιφή για τους δοθιήνες. Επίσης, τα φυτά του γένους Cistus είναι πλούσια σε φαινολικές ουσίες (κυρίως φλαβονοειδή). Μελέτες επιβεβαιώνουν την παρουσία πολυφαινολικών ενώσεων στα εγχύματα και αφεψήματα που παρασκευάζονται από τα υπέργεια τμήματα διαφόρων ειδών του γένους, καθώς και την ισχυρή αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση τους. Λόγω της παρουσίας των πολυφαινολικών ενώσεων σε υψηλές συγκεντρώσεις στα εγχύματα που παρασκευάζονται από τα φύλλα της λαδανιάς, το φυτό έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλές εντός και εκτός Ελλάδος. Παρουσιάζει ισχυρή αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση, καθώς και αντιμικροβιακή και είναι πολύ χρήσιμο στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, και στη προστασία από μολύνσεις στη στοματική κοιλότητα, καθώς μειώνει τον αριθμό των βακτηρίων μέσα σε αυτή.
ΠΗΓΗ: neakriti.gr
