Διαχρονικά κυκλοφορεί η πληροφορία πως όταν τρώμε αργά το βράδυ παίρνουμε κιλά, γιατί ο οργανισμός μας δεν προλαβαίνει να τακτοποιήσει την πέψη μέχρι να κοιμηθούμε. Έτσι, -μεταξύ διαφόρων που προκαλούνται- δεν μπορούμε να κοιμηθούμε εύκολα, ενώ ξυπνάμε και με φούσκωμα.
Συνηθέστερα, όταν κρατάμε το καλό γεύμα για τελευταίο, συνήθως επιλέγουμε ανθυγιεινά -συνηθέστερα επεξεργασμένα-, τρόφιμα -τα οποία λαχταράμε, εξαιτίας οργανικών διαδικασιών που προκαλούμε με την αφαγία μας τις προηγούμενες ώρες.
Έτσι παχαίνουμε.
Αυτό ωστόσο, δεν είναι απολύτως ακριβές.
Τα κιλά που παίρνουμε είναι ένα από μια σειρά προβλημάτων που προκαλούμε στον εαυτό μας και απειλούν ποικιλοτρόπως την υγεία μας.
Αυτό αποκάλυψαν ευρήματα της εργασίας που έκαναν οι επιστήμονες σε θέματα παχυσαρκίας, διαβήτη και σχετιζόμενων ασθενειών με τη γήρανση του Universitat Oberta de Catalunya (UOC) και του Columbia University.
Πιο συγκεκριμένα, η κατανάλωση ποσοστού άνω του 45% των θερμίδων που τρώμε σε μια ημέρα, μετά τις 17.00, οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα γλυκόζης. Και αυτό είναι επικίνδυνο, όταν συμβαίνει κάθε μέρα -οι εξαιρέσεις είναι για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Η διατήρηση υψηλών επιπέδων γλυκόζης για μεγάλες χρονικές περιόδους, έχει επιπτώσεις όπως υψηλότερο κίνδυνο εξέλιξης σε διαβήτη τύπου 2, αύξηση του καρδιαγγειακού κινδύνου «λόγω της βλάβης που προκαλούν τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στα αιμοφόρα αγγεία» και αυξημένη χρόνια φλεγμονή «που επιδεινώνει την καρδιαγγειακή και τη μεταβολική βλάβη».
Τα παραπάνω ανήκουν στην Δρ Diana Díaz-Rizzolo, μεταδιδακτορική ερευνήτρια και μέλος της Σχολής Επιστημών Υγείας στο UOC.
«Η σημασία αυτής της μελέτης έγκειται στην ικανότητά της να αποδεικνύει ότι ο χρόνος των γευμάτων μας μπορεί να επηρεάσει τον μεταβολισμό της γλυκόζης, ανεξάρτητα από τον αριθμό των θερμίδων που καταναλώνονται κατά τη διάρκεια της ημέρας ή το βάρος και το επίπεδο σωματικού λίπους ενός ατόμου».
Ο νέος σημαντικός παράγοντας για την καρδιομεταβολική υγεία
Είκοσι έξι (26) άτομα ηλικίας από 50 έως 70 ετών, που ήταν υπέρβαρα ή παχύσαρκα και είχαν προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου τύπου 2, χωρίστηκαν σε δυο ομάδες. Η μια έτρωγε τις περισσότερες θερμίδες πριν τις 17.00 και η άλλη κατανάλωνε το 45% μετά τις 17.00.
Έτρωγαν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Το μόνο που ήταν διαφορετικό ήταν οι ώρες των γευμάτων.
Διαπιστώθηκε ότι όσοι έτρωγαν αργά είχαν χαμηλότερη ανοχή στη γλυκόζη παρά το βάρος τους ή τη σύνθεση της διατροφής τους. Έτειναν και να καταναλώνουν μεγαλύτερες ποσότητες υδατανθράκων και λιπών το βράδυ.
Η Δρ Díaz-Rizzolo διευκρίνισε ότι «η ικανότητα του σώματος να μεταβολίζει τη γλυκόζη είναι περιορισμένη τη νύχτα, επειδή η έκκριση ινσουλίνης μειώνεται, όπως και η ευαισθησία των κυττάρων μας σε αυτή την ορμόνη λόγω του κιρκάδιου ρυθμού -καθορίζεται από ένα κεντρικό ρολόι στον εγκέφαλό μας που συντονίζεται με ώρες ημέρας και νύχτας.
Μέχρι τώρα, οι προσωπικές αποφάσεις στη διατροφή βασίζονταν σε δύο βασικά ερωτήματα: πόσο τρώμε και ποια τρόφιμα πρέπει να επιλέξουμε.
Αυτή η μελέτη βάζει στην εικόνα έναν νέο σημαντικό παράγοντα για την καρδιομεταβολική υγεία: το πότε τρώμε».
Οι ερευνητές πρότειναν να προσλαμβάνουμε τις περισσότερες ημερήσιες θερμίδες κατά τη διάρκεια της ημέρας, στο πρωινό και το μεσημεριανό και να αποφεύγουμε έτσι κι αλλιώς, υπερεπεξεργασμένα προϊόντα και fast food -και δη το βράδυ.
Με αυτόν τον απλό τρόπο, προστατεύουμε τον εαυτό μας από τις κύριες αιτίες θανάτου.
