Μια χαρακτηριστική περίπτωση ανθρώπου που αντί να εργάζεται εξ’ αποστάσεως από το σπίτι του στην Αθήνα, αποφάσισε να μετακομίσει μόνιμα σε ένα νησί της άγονης γραμμής, συνεχίζοντας όμως την ίδια δουλειά, με τηλεργασία, είναι ο Μάνος Βυνιχάκης.
Πρόκειται για έναν από τους πιο γνωστούς και καταξιωμένους beauty experts στη χώρα μας. Έχει υπογράψει το μακιγιάζ σε άπειρα editorial μόδας για διεθνή περιοδικά όπως η Vogue, το Marie Claire, το Elle, το Madame Figaro και το Harper’s Bazaar, ενώ έχει συμμετάσχει σε fashion shows Ελλήνων και ξένων σχεδιαστών, όπως οι Dolce & Gabbana, DSquared2, Valentino, Oscar de la Renta, Βασίλης Ζούλας, Miro, Deux Hommes, Απόστολος Μητρόπουλος κ.ά.. Πριν από έναν χρόνο, μόλις είχε λήξει η πρώτη καραντίνα, αποφάσισε να φύγει από την Αθήνα και να πάει να ζήσει μόνιμα στη Γαύδο. Αγόρασε ένα οικόπεδο και μία τροχοβίλα που τη μετέφερε με το αυτοκίνητο και την έστησε στο καλύτερο σημείο ώστε να βλέπει από τα παράθυρά της τη θάλασσα. Λίγο πιο δίπλα, κάτω από ένα αρμυρίκι τοποθέτησε ένα τραπέζι και μετά έφτιαξε ένα μικρό μποστάνι.
«Η ζωή στη Γαύδο θέλει ίσως μεγαλύτερη οργάνωση στο θέμα των προμηθειών. Πέρα από δυο μίνι μάρκετ με μαναβική δεν υπάρχουν καταστήματα στο νησί και ότι χρειαζόμαστε τα παραγγέλνουμε από την Κρήτη ή από το διαδίκτυο. Ο χειμώνας κυλάει ευχάριστα με παρέες, μαζέματα σε σπίτια, βόλτες σε μονοπάτια, καμιά μπιρίμπα δίπλα στη ξυλόσομπα, δουλειές στο χωράφι. Απλά πράγματα. Τα βράδια καμιά ταινία. Αυτό που χρειάζεται για να πάρει κάποιος μια τέτοια απόφαση είναι να έχει γνώση του τι χρειάζεται για να είναι ευτυχισμένος. Να έχει ένα διαφορετικό χρηματιστήριο “αξιών”».
Ο Μάνος Βυνιχάκης δεν εγκατέλειψε τη δουλειά του, την κάνει απλώς από το διαδίκτυο. «Ξυπνάω σχετικά νωρίς, κατά τις 7, θα φτιάξω ένα αφέψημα με κρητικά και ντόπια βότανα και θα απολαύσω τη θέα και τον καθαρό αέρα του χωριού. Αν έχω κάποιο βίντεο-πρότζεκτ να δουλέψω στον υπολογιστή για το κανάλι μου στο Youtube ή έχω να γράψω για κάποιο site ομορφιάς με αυτά που συνεργάζομαι, θα στρωθώ στη δουλειά. Αν δεν έχω να δουλέψω στον υπολογιστή θα ασχοληθώ με τις δουλειές του χωραφιού. Όλο και κάποια εργασία θα πρέπει να γίνει. Έχω ένα μικρό μποστάνι για να μπορώ να τρώω φρέσκα λαχανικά και αυτή την περίοδο έχει ντομάτες, πιπεριές, κολοκύθια, μαρούλια και κρεμμύδια. Πριν λίγες μέρες έβαλα και σπόρους για βλίτα. Θέλει και αυτό τη φροντίδα του. Να το παρατηρείς καθημερινά, να βλέπεις πως μεγαλώνει τι χρειάζεται, να προσέχεις μην το φάνε οι ακρίδες γιατί έχουμε άπειρες εδώ». Η επαφή με τη φύση, με τη γη είναι αναζωογονητική, εξηγεί. Προσφέρει ηρεμία.
«Δημιουργεί κάτι μαγικό που αποτυπώνεται σε κάθε σου κύτταρο». Φυσικά υπάρχουν στιγμές μοναξιάς. Όπως εξομολογείται ο ίδιος του λείπουν κάποιοι στενοί του φίλοι και συγγενείς. Αλλά έχουν γίνει πια τόσο εύκολες οι μετακινήσεις που μπορείς ανά πάσα στιγμή να επιστρέψεις εύκολα για λίγο στην Αθήνα. Δεν είναι ολόκληρη Οδύσσεια το ταξίδι όπως παλιά. Το χειμώνα κάνει πεζοπορίες στην ερημιά, την άνοιξη και το καλοκαίρι κολυμπάει, ζει στη θάλασσα. Ωστόσο, δεν είναι όλα ρόδινα, υπάρχουν και δυσκολίες.
«Έχω μεγάλο ζήτημα με το νερό. Δεν μου δίνουν από το δήμο άδεια υδροδότησης. Αγόρασα ένα χωράφι και επειδή δεν μπορούσα να κτίσω έβαλα ένα τροχήλατο-ρυμουλκούμενο τροχόσπιτο νέας γενιάς όπως είχα δει να κάνουν και άλλοι κάτοικοι του νησιού. Εγώ το νερό το έχω αιτηθεί για το χωράφι μου και επειδή ζω σε τροχόσπιτο δεν μου το δίνουν γιατί είναι παράνομη μια τέτοια σύνδεση. Το τροχόσπιτο ωστόσο είναι αυτόνομο και δεν χρειάζεται σύνδεση με κανένα σταθερό δίκτυο. Εξυπηρετούμαι με ένα μικρό ντεπόζιτο που γεμίζω. Το νερό το θέλω για να μπορώ να έχω μια βρύση στο χωράφι όπως όλοι οι υπόλοιποι κάτοικοι. Τώρα εξυπηρετούμαι από το γείτονα μου χάρη στο φιλότιμό του. Θα αναγκαστώ όμως να εγκαταλείψω αυτή την προσπάθεια για μόνιμη κατοικία στη Γαύδο αν δεν λυθεί αυτό το πρόβλημα και οι μόνιμοι κάτοικοι από 71 που είμαστε τώρα θα ξαναγίνουν 70».
Πηγή: iefimerida.gr
